De Viola da gamba was in de eerste helft van de 18de eeuw bijzonder populair. Ze was hét instrument van de adel en heel geliefd aan de koninklijke hoven. Er is bijzonder veel solomuziek geschreven voor dit instrument. Maar talrijk is ook de muziek voor twee basgamba’s, met en zonder begeleiding van een continuo instrument. Dat biedt ons de mogelijkheid de gamba in al haar facetten te laten horen: solistisch, ondersteunend en in dialoog met de ander. Ook de theorbe zal niet alleen als continuo instrument maar ook solistisch te horen zijn. Zo wordt dit programma een afwisseling van virtuositeit, boeiende dialogen en een veelvoud van kleuren.
Het contrast tussen de Franse en Duitse barokmuziek wordt rijkelijk geïllustreerd in de prachtige werken van Antoine Forqueray, Marin Marais, Georg Philipp Telemann en Christoph Schaffrath.